Vandaag een tocht van 330 km naar Mako dwars door het Niokolo-Koba National Park. Die afstand zou geen probleem moeten zijn, want volgens de kaart was het een goede asfaltweg. Jaaa, duhhhhh. Na de grens gepasseerd te zijn hield de asfaltweg na 50 km op. Er werd wel volop gewerkt aan het asfalteren, maar was voorlopig nog niet klaar. Dat betekende een hobbelige weg met vele gaten en kuilen. Met een gemiddelde van 30 km per uur schoot het niet echt op. Het was dan ook al donker voordat we in Mako aankwamen.
Onderweg wel een paar keer gestopt om wat foto's te maken en ook zagen we nog wat waterbokjes en bavianen. Die verdwenen te snel om ze vast te leggen.
Onderweg nog wat winkelen. Vooral water was belangrijk.
De Abbessijnse Scharrelaar en een Wrattenzwijn dat langs de kant van de weg stond.
Ook kwamen we Afrikaanse Hoornvogels tegen die snel in de bomen verdwenen.
De Scarlet-chested Sunbird, de bruine Slangenarend en de Beautiful Sunbird lieten zich wel goed zien.