We moesten onze tweede dag al weer vroeg op om op tijd de excursie 'Living desert' te beginnen. Chantelle Bosch (https://www.livingdesertnamibia.com/) stond ons al op te wachten en we stapten in haar 4x4 om naar de woestijn te vertrekken. Dat was maar een klein stukje rijden.
Het was het begin van een waanzinnige ontdekkingstocht die met veel humor door haar geleid werd. Het begon met het wijzen op allerlei gaatjes in het zand. Daar kon bijv. een buis onder zitten waar die spin lang op heeft moeten werken. Ik kreeg steeds meer ontzag voor het dierlijk leven in deze ogenschijnlijk droge en doodse omgeving. Elke stap die je zetten kon de dood van een insect of spin betekenen.
De endemische gekko zit normaal overdag onder het zand en komt pas 's nachts te voorschijn. Hij heeft grote ogen zonder oogleden die hij door erover te likken met zijn lange tong schoonhoudt. Het enige vocht dat hij binnen krijgt is van zijn prooidieren (insecten, larven).
Het spinnetje hieronder gebruikt zijn web om condens op te vangen.
De Sidewinder adder is weer een ander verhaal: ook deze is endemisch voor Namibië en is relatief klein (tussen de 25 en 35 cm). Het heeft de ogen bovenop de kop zitten zodat als hij op de loer ligt onder het zand zijn ogen erboven kan houden. Hij is zeer gevoelig voor trillingen, maar dat zijn de meeste woestijndieren. Uiteraard is deze dwergadder giftig. Het gif is niet dodelijk maar behoorlijk pijnlijk en je kunt er jarenlang last van hebben. De slang is levendbarend en brengt meestal 3 tot 10 jonkies ter wereld.
Eén van de vele keversoorten die in de woestijn voorkomen.
Hieronder de Tractrac chat waarvan er een aantal tijdens onze excursie in beeld kwamen. Daar Chantelle zeker 4 keer per week de toer maakt en dit al jarenlang doet zijn, deze vogeltjes niet meer schuw en komen zelfs als ze roept.
En dan komen we bij het hoofdstuk Kameleon We hadden geluk dat we er een tegenkwamen. Door wat meelwormen te voeren konden we het gedrag goed bekijken en leuke foto's maken. Wat een bijzonder dier.
De Namaqua Chameleon is een vrij grote en beweegt zich voor een kameleon redelijk snel. We hebben het dier van kleur zien veranderen en de voor ons onbegrijpelijke ogen zien bewegen. Elk oog is onafhankelijk en kan 180 graden draaien. Dit betekent dat het een zicht van 360 graden heeft! De lange tong kan wel 30 cm uitklappen en is razendsnel.
De Shovel-snouted lizard is weer een ander verhaal. De Ferrari onder de hagedissen: razendsnel.
En als je de foto even vergroot zie je dat de kop inderdaad op een shovel lijkt. Deze soort is ook endemisch. Hij jaagt gewoon overdag. Als het zand te heet is staat hij op 2 pootjes, die hij dan steeds afwisselt. Bij gevaar kan hij zeer snel in het zand duiken.
Fitzsimon’s Burrowing Skink een hagedis zonder pootjes en heeft een huidje dat hem in staat stelt om zonder al te veel trillingen door het zand te bewegen.
