Madisa bivak
Op weg naar ons volgende onderkomen komen we door het droge , onbevolkte Damaraland. Daar we de volgende dag nog noordelijker zouden gaan, was hier een overnachting in een bivak gepland.
Behalve enkele struisvogels en veel geiten kwamen we weinig tegen. De geiten worden ook wel de makers van de woestijn genoemd. Zij eten alles totaal kaal. En dan vanuit het niets ineens een bivak. Het album hieronder geeft een aardige sfeerimpressie.
We kregen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Weer een onbekend talent van Peter.
Dit gebied staat erom bekend dat er 's nachts verschrikkelijk veel sterren te zien zijn. Er is nagenoeg geen lichtvervuiling van wat dan ook.
En toen Bea 's nachts om 4 uur even naar de toilet moest (buiten) en omhoog keek was ze diep onder de indruk. Daar ik toch wakker was geworden ben ik opgestaan en heb geprobeerd een foto te maken. eerst een flink eind in het pikkedonker van de tent weggelopen en lekker staan te genieten van die stralende melkweg met de ontelbare sterren. Foto mislukt daar mijn groothoeklens niet handmatig scherp kon stellen, maar ik heb het beeld nog op mijn netvlies staan.