En dat was de laatste foto die ik met mijn camera kon maken. Na het maken van foto's van de leguaan die rustig lag te slapen waren we wat achter geraakt en door flink vaart te maken probeerden we weer bij de anderen te komen. We weten nog niet hoe het kwam maar we raakten in het struikgewas en een dikke tak versperde de doorgang. Door die te pakken en te bukken kwam de boot niet tot stilstand en begon erg te schommelen en uiteindelijk sloeg die om. Carla, Peter en ik lagen in het donker in het water. Wonder boven wonder bleef zowel bij Carla als bij mij de bril gewoon op onze neus! Het water kwam tot bijna mijn schouders en mijn voeten zaten diep in de modder. Door te trappen bleven we boven. Dat wij nat waren was nog niet het ergste. De camera's waren in het water gekomen. De mijne had ik om mijn nek hangen maar veel te laat haalde ik die omhoog. Carla had die van haar los en die verdween in de modder en konden we die avond niet meer vinden. Door de boot weer om te draaien kon Peter zijn camera met grote lens uit de boot en uit het water halen. Dit was zijn tweede body dat door het water niets meer deed (eerder had een andere body van hem waterschade opgelopen tijdens de tocht met de speedboot). Carla en ik zijn op de oever geholpen en lopend terug gegaan. Het pad was een grote modderpoel door de vele regen van de afgelopen weken, maar wij waren toch al nat.
Bij terugkomst zijn de camera's in een grote doos met rijst gestopt. En wij onder een warme douche. En de volgende ochtend nog met een föhn behandeld. Dick en Peter zijn teruggegaan naar de plek des onheils en doordat ze de sluizen wat opgezet hadden konden ze al stampend door de modder uiteindelijk de camera van Carla tevoorschijn toveren. Die deed het natuurlijk niet meer maar voor de verzekering en voor de foto's die nog van het kaartje af te halen waren wel belangrijk.
Maar het allerbelangrijkste was dat er niemand gewond was geraakt. Uiteindelijk kreeg Peter zijn camera weer aan de praat (met föhn en zonnewarmte) en ook zijn grote lens werkte nog een beetje. Zo kon hij toch foto's maken. Carla kreeg een reserve cameraatje van Jolanda en kon daardoor toch vooruit. Ik had mijn andere camera ook nog bij me. Het was behelpen maar niet alles was verloren.