Maar eerst nog een klein rondje lopen.
En dan onderweg voor 350 km
Dat was schrikken. Een enorme knal maar door Peters rijkunst toch op de weg gebleven.
En nu bleek hoe behulpzaam de Namibische mensen zijn. Nagenoeg iedereen stopte om hulp te bieden. Hierdoor kregen we een van de reservewielen er redelijk snel weer netjes onder.
Tijdens een korte pauze wat vlinders gefotografeerd. Ook een Steenbokje dat langs de weg stond liet ons even een foto maken.
