De Sossusvlei is een prachtige vallei waar de rivier de Tsauchab in uitkomt. Echter, dit betekent niet dat er water te vinden is in de vallei. In principe komt dit slechts een keer per zoveel jaren voor. De vallei staat dan ook vooral te boek als vallei met indrukwekkende rode zandduinen die vooral ook erg hoog zijn. Sommige zandduinen zijn zo hoog dat ze zelfs een naam hebben gekregen. Zo is er de Big Daddy, welke te vinden is naast de Deadvlei. Deze zandduin heeft en hoogte van 325 meter.

Over zo'n duinrandje lopen terwijl je het gevoel hebt dat je geen ondergrond hebt is zeer vermoeiend. Rechts beneden zagen we Deadvlei en ik besloot om een steile afdaling daarheen te maken.

Dit stuk vallei is volledig afgesloten van water, waardoor alle bomen die de vallei ooit sierden zijn afgestorven. De Deadvlei, ofwel de Dode Vallei, is dan ook een landschap met veel dode bomen. Veel van deze 1000 jaar oude bomen zijn afgebroken, maar anderen zijn simpelweg opgedroogd zoals zij ooit in bloei stonden. De dode bomen geven het landschap een wat trieste, maar bewonderenswaardige, indruk.

Hierna reden we verder de vallei in en kwamen aan de voet van Big Mama aan. Daar was het veel rustiger (veel en veel minder toeristen) en we hebben daar een aantal uren lekker geluncht en gestruind.
Kaapse mussen, de Zadel jakhals, hagedissen, joekels van mieren en niet te vergeten de Pale chanted ghost hawk.

Op de terugweg naar de camping zijn we nog gestopt bij een viewpoint

En onderweg nog even bakkeleiende Rupells korhanen en terug bij onze kampeerplek een leuke uil (Cape eagle owl) in de boom